In november vorig jaar zijn het plan voor de invoering van het koolstofdivident en het verbod op vleesreclame op de sociaal duurzame agenda van de PvdA gezet. Op 10 april jl. werd over twee nieuwe onderwerpen gesproken. Hier een kort verslag.
Aardgasloze sociale huurwoningen
Er moet een plan komen om alle sociale woningbouw in Nederland in afzienbare tijd duurzaam en van het gas te krijgen. Dat is belangrijk om de klimaatmitigatie doelen te halen. Maar ook om huurders van sociale woningen in staat te stellen hun bijdrage aan deze energietransitie te leveren en, op termijn, te profiteren van de woonlasten verlichting die een laag energieverbruik oplevert. Los van de techniek die je gebruikt is de financiering cruciaal. Wie betaalt?
Léon Bobbe, bestuurder woningcorporatie De Key, trapt af en schetst de financiële mogelijkheden die de coöperaties hiervoor hebben. Die blijkt zeer beperkt. De verhuurdersheffing roomt de coöperaties goed af waardoor er net voldoende geld overblijft om aan de norm te voldoen qua jaarlijks onderhoud en verbeteringen. Tegelijk becijfert hij dat er voor het verduurzamen per woning 20 á 60.000 euro nodig is, wat voor de hele Amsterdamse sociale woningvoorraad neerkomt op 2 á 6 miljard. Hoe hiervoor dan wel het geld bij elkaar te krijgen?
- Met de verkoop van (de grootste, best gesitueerde) sociale huurwoningen ontstaat ruimte om nieuwbouw te plegen. Deze worden vervangen door kleine woningen, die geen gas meer nodig hebben. Het aantal woningen blijft gelijk, maar het aantal grote woningen vermindert. (De te verkopen woningen moeten ook nog van het gas af overigens.)
- Daarnaast is de verhuurdersheffing natuurlijk een logische bron. Maar die inkomsten zijn door het kabinet al bestemd dus dat vraagt lastige keuzes.
- De huurders, want na de verduurzaming van de sociale huurwoning valt de energierekening een stuk lager uit. Zou je daar niet een deel van kunnen omzetten in een heffing voor beperkte tijd, zeg 20 jaar gekoppeld aan de woning. Bij particulier huizenbezitters moet er ook eerst geïnvesteerd worden en volgt er een terugverdientijd.
Wellicht dat een mix van deze drie bronnen, huurders-verhuurders-overheid, een haalbare kaart is. Dit lijkt ook goed uit te leggen aan iedereen. Dit zou dan in het nieuwe energieakkoord en bij wet (klimaatwet e.a.) geregeld kunnen worden. Uitdaging voor de PvdA zit hem dan vooral in de verlaging van de door ons zelf bedachte verhuurdersheffing en verruiming van de verkoop-nieuwbouw normeringen voor de coöperaties.
Ombudspersoon voor de toekomstige generaties
We willen allemaal een leefbare toekomst voor onze kinderen. Waarom worden in de politiek dan zo langzaam stappen ondernomen om Nederland duurzamer te maken? Het is van belang dat we ervoor zorgen dat de toekomst wél wordt meegewogen. Dat de politiek haar belang niet langer kan en mag negeren. Er moet daarom een ombudspersoon komen die de belangen van toekomstige generaties behartigt. Iemand die toegang heeft tot alle relevante overheidsinformatie en onverstandige keuzes aankaart en probeert te voorkomen.
Dit verhaal kwam Vincent Bouma van de Jonge Socialisten ons vertellen. In de discussie die daarop volgende bleek dat deze ombudspersoon er vooral moet komen om de zwakte van onze politici te ‘repareren’. Een deel van de aanwezigen heeft weinig vertrouwen in een nieuw institutie, dat heeft in het verleden vaak ook niet goed gewerkt. Anderen zien het wel zitten, een goede samenwerking met het Planbureau van de Leefomgeving zou veel op kunnen leveren. Hoewel er veel sympathie is voor het voorstel, krijgt het idee niet echt vleugels in de bijeenkomst. Hier is nog meer discussie voor nodig.
Net als over biofuels een onderwerp wat ook stond geagendeerd maar de inleider was onverwacht verhinderd. Zie hier een voorproefje https://www.transportenvironment.org/what-we-do/biofuels. Voer voor een volgende bijeenkomst, datum volgt nog.
